PVLAW – Δικηγορικό γραφείο Βασιλάκη Ιωάννη & Πιταροκοίλη Γεωργίου

Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 91, 92 παρ. 1, 98 και 100 παρ. 1 του Κώδικα περί Δικηγόρων (ν.δ. 3026/1954 σε συνδυασμό με το άρθρο 5 του ν. 3919/2011, που ίσχυε από την 2.7.2011 μέχρι την 26.09.2013 και εφαρμόζεται εν προκειμένω λόγω του χρόνου γενέσεως των επιδίκων αξιώσεων που αφορούν την αγωγή κατά Δημητρίου Καφά), συνάγεται ότι ο δικηγόρος, ως άμισθος δημόσιος λειτουργός που καθήκον έχει την αντιπροσώπευση και υπεράσπιση των υποθέσεων του εντολέα του ενώπιον κάθε δικαστηρίου και αρχής, δικαιούται να λάβει, εκτός από τη δικαστηριακή ή άλλη δαπάνη και αμοιβή το ύψος της οποίας εάν ειδικώς δεν έχει συμφωνηθεί με τον εντολέα του, δεν μπορεί να είναι κατώτερη από τα όρια που ορίζονται στις διατάξεις των άρθρων 100 επ. του ίδιου Κώδικα.

Η εκτέλεση των καθηκόντων του συνδίκου ως λόγος άρσης του άδικου χαρακτήρα των συκοφαντικών ισχυρισμών του. Σύμφωνα με το άρθρο 57 ΑΚ, όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα να ζητήσει την άρση της προσβολής και τη μη επανάληψή της στο μέλλον.

Σύμφωνα με την με αρ. 296/2018 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου, οι αντενάγοντες δεν έχουν οποιαδήποτε αξίωση κατά του πωλητή οριζόντιας ιδιοκτησίας από την μη τακτοποίηση των πολεοδομικών αυθαιρεσιών αυτής καθόσον κατά τον χρόνο που προέβησαν στην αγορά της δεν είχε καν ψηφιστεί και δεν ίσχυε ο νόμος 4014/2011 και συνεπώς, δεν είναι δυνατόν οι πωλητές να ανέλαβαν μία υποχρέωση που δεν υφίστατο.

Όπως γίνεται δεκτό για την κατάφαση του αιτήματος καταβολής του αναλογούντος σε αμοιβή παροχής υπηρεσιών ή αγορά αγαθών φόρου προστιθέμενης αξίας απαιτείται η προηγούμενη έκδοση των σχετικών τιμολογίων παροχής υπηρεσιών ή πώλησης αγαθών και η εξ αυτής της αιτίας γένεση της υποχρέωσης απόδοσης του σχετικού Φ.Π.Α. στο δημόσιο.

Προκειμένου περί αγωγής χρηματικής ικανοποιήσεως ένεκα ηθικής βλάβης νομικού προσώπου, συνεπεία τελεσθείσης εις βάρος του αδικοπραξίας, συνισταμένης στην υπό του εναγομένου διαπραχθείσα αδικοπραξία, που εκθέτουν σε κίνδυνο την πίστη, τη φήμη και το μέλλον του (άρθρα 914, 932 ΑΚ) για το ορισμένο αυτής, από απόψεως περιγραφής του αντικειμένου της διαφοράς και για την πληρότητα του δικογράφου της αγωγής πρέπει να αναφέρονται λεπτομερώς τα περιστατικά εκείνα που συνιστούν την παράνομη και υπαίτια συμπεριφορά του εναγομένου, να προσδιορίζεται η ζημία περιουσιακή ή μη (ηθική βλάβη) και να αναφέρεται η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ της πράξης ή παράλειψης του εναγομένου και της περιουσιακής ζημίας ή της ηθικής βλάβης, η οποία υφίσταται όταν η υπαίτια συμπεριφορά ήταν κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων ικανή με βάση αντικειμενικά κριτήρια κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, να επιφέρει το επιζήμιο αποτέλεσμα (ΑΠ 1717/2013 ΝΟΜΟΣ).